Abashidze Levani

Abashidze Levani był cichym człowiekiem, którego życie toczyło się z dala od zgiełku świata, w małej chacie pośród zielonych wzgórz. Jego twarz, poorana zmarszczkami, opowiadała historie minionych lat, choć on sam rzadko zabierał głos, preferując ciszę. Oczy Abashidze Levani, koloru jesiennego nieba, zawsze patrzyły z niezwykłą mądrością, dostrzegając to, co niewidoczne dla innych. Lubił spędzać wieczory, obserwując gwiazdy, rysując mapy nieznanych konstelacji, wierząc w ukryte ścieżki wszechświata. Jego spokój był zaraźliwy, a obecność kojąca, niczym ciepły promień słońca.