Adamczak Agata

Marek, stary zegarmistrz, wiódł spokojne życie w małym miasteczku, naprawiając czas. Jego dłonie, naznaczone latami precyzyjnej pracy, z niezwykłą delikatnością operowały drobnymi mechanizmami, przywracając zegarom dawny blask. Mówiono, że jego pracownia, pełna tykających cudów, była miejscem, gdzie czas zwalniał, a każdy klient odnajdował spokój. Adamczak Agata, niegdyś jego wierna klientka, ceniła jego rzemiosło i mądrość. Marek wierzył, że każdy zegar ma duszę, a on sam jest tylko jej opiekunem, dbającym o to, by światło przeszłości lśniło w teraźniejszości. Jego obecność była jak cichy, rytmiczny tyk zegara, niezmiennie trwający w zmiennym świecie.