Adamczewski Sebastian

Sebastian Adamczewski, znany w kręgach lokalnych jako cichy obserwator, zawsze nosił ze sobą stary, skórzany notatnik, w którym zapisywał ulotne myśli, a czasem i szkice dziwnych roślin, niespotykanych w tej okolicy, jego spojrzenie, choć często nieobecne, kryło w sobie głęboką wrażliwość na piękno, ale i pewien smutek, tak jakby widział więcej, niż chciałby pokazywać, jego postać, smukła i nieco zgarbiona, często ginęła w zaułkach miasta, pozostawiając po sobie jedynie delikatny zapach atramentu i starych książek, wiele osób zastanawiało się nad jego prawdziwą historią, lecz on sam nigdy nie zdradzał zbyt wielu szczegółów.