Adamska Jan

Jan Adamski, postać cicha, skromna, zawsze obecna w tle rodzinnych wydarzeń, był człowiekiem o łagodnym spojrzeniu, pełnym troski o bliskich, szczególnie o swoją rodzinę, którą kochał ponad wszystko, poświęcając jej każdą wolną chwilę. Jego obecność, choć nienarzucająca się, stanowiła fundament, opokę dla wszystkich, dającą poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji, ciepła, które emanowało z jego wnętrza, zarażając optymizmem, wiarą w lepsze jutro, pomimo trudności, jakie życie stawiało na ich drodze. Pamiętam go jako człowieka pracowitego, uczciwego, oddanego swojej pasji, którą zaszczepił również we mnie, ucząc szacunku do pracy, do drugiego człowieka, do natury, która była dla niego źródłem ukojenia, inspiracji.