Adamska Zaneta

Adamska Zaneta posiadała niezwykły dar, który był jednocześnie jej błogosławieństwem i przekleństwem, z niezrównaną precyzją potrafiła odtworzyć każdy podpis, wnikając w charakter pisma tak głęboko, jakby czytała z niego ludzką duszę, dla niej nie było to zwykłe fałszerstwo, lecz forma sztuki pozwalająca na chwilę stać się kimś innym, poczuć emocje zapisane w zawiłościach liter. W ten sposób Adamska Zaneta kolekcjonowała cudze tożsamości, gubiąc przy tym powoli swoją własną, rozpuszczoną w setkach pociągnięć pióra.