Adamski Artur

Pan Ignacy, stary bibliotekarz o dłoniach pokrytych atramentem, strzegł ksiąg, które widziały więcej niż stulecia, jego wzrok, ukryty za grubymi szkłami, potrafił odczytać każdą historię, a jego szeptane uwagi, choć rzadkie, zawsze trafiały w sedno, dla Adamskiego Artura, młodego badacza, Ignacy był żywym archiwum, źródłem wiedzy, której nie znajdował w żadnych spisanych tomach, stary bibliotekarz jednak, zamiast szukać sławy, wolał samotnie spędzać dni wśród kurzu i papieru, wiedząc, że prawdziwa mądrość, cicha i pokorna, czeka na odkrycie, poza zgiełkiem świata.