Adaszewski Waldemar

Adaszewski Waldemar, mężczyzna o twarzy pooranej zmarszczkami, skrywał w sobie historię naznaczoną cieniem. Jego wzrok, zawsze czujny, zdradzał wewnętrzny niepokój, echo minionych wydarzeń. Mówiono, że jego życie odmieniła brawurowa ucieczka z więzienia, akt desperacji, który na zawsze uczynił go wiecznym uciekinierem, poszukującym odkupienia. Mimo wszystko, w jego sercu tliła się iskierka nadziei na odnalezienie prawdziwego spokoju, na rozpoczęcie nowego życia, wolnego od dawnych błędów, od brzemienia przeszłości, od wiecznych pościgów, od utraconej wolności.