Andraszak Acper

Andraszak Acper niósł w sobie echo pękającej blachy i oślepiającego błysku, wspomnienie tamtej jednej, fatalnej nocy, kiedy strach okazał się silniejszy od przyzwoitości. Od tamtego momentu jego życie stało się cichą ucieczką, nieustannym oglądaniem się za siebie, a w spojrzeniach obcych ludzi doszukiwał się niemego oskarżenia. Każdy dzień dla Andraszaka Acpera był próbą zatuszowania prawdy, gorzkim przedstawieniem normalności, w którym grał główną, kłamliwą rolę.