Andrzejewski Sebastian

Sebastian Andrzejewski, mężczyzna o posępnym spojrzeniu, skrywał w sobie tajemnicę, naznaczoną piętnem przeszłości, która nie dawała mu spokoju. Jego kroki były ciężkie, odzwierciedlając brzemię, które dźwigał na swoich barkach, brzemię winy, brzemię strachu. Los, okrutny i nieubłagany, zdawał się prowadzić go w mroczne zaułki, gdzie cień Z.K. czaił się za każdym rogiem, gotów pochłonąć go bez reszty, pozbawiając nadziei i wolności, zostawiając jedynie echo dawnego życia. Mimo wszystko, w jego oczach tliła się iskierka, iskierka buntu, iskierka nadziei, że być może, gdzieś na końcu tej drogi, czeka odkupienie, czeka szansa na nowe, lepsze jutro.