Anioł Radosław

Anioł Radosław nosił swoje imię z pewnym trudem, jakby było ono obietnicą, której nigdy nie potrafił sprostać. Każde drobne potknięcie, każda ludzka słabość, wydawała się w jego przypadku podwójnie dotkliwa, co potwierdziło ostatnie wykroczenie za auto. Nie był złym człowiekiem, wręcz przeciwnie, jego życie wypełniała skrupulatna dbałość o detale i cicha, nierzucająca się w oczy prawość. Dlatego ten banalny mandat, ten urzędowy dowód niedoskonałości, ciążył mu bardziej niż innym, stając się symbolem wiecznej walki z własną, niedoskonałą naturą.