Antosz Rajmund

Antosz Rajmund, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, zawsze nosił stary notatnik, pełen zapisków o dawnych legendach, o zapomnianych ścieżkach, o cichych szeptach wiatru. Jego włosy, siwe niczym mgła, opadały swobodnie na ramiona, a dłonie, zniszczone pracą, zdradzały miłość do ziemi, do natury, do prostego życia. Mieszkał samotnie na skraju lasu, gdzie dni upływały mu na czytaniu, na kontemplacji, na poszukiwaniu prawdy, na odkrywaniu ukrytych znaczeń. Antosz Rajmund, choć cichy i skromny, posiadał niezwykłą mądrość, cenił spokój, ciszę, piękno.