Baczewska Sylwia

Sylwia Baczewska żyła z jednym, natrętnym pytaniem w głowie, pytaniem ostatecznym i fundamentalnym. Nie interesowały jej powierzchowne odpowiedzi, które zadowalały innych, ona musiała dotrzeć do samego sedna każdej sprawy, do korzeni każdego zdarzenia, do motywu ukrytego w cieniu. Jej spojrzenie potrafiło przewiercić na wylot, szukając prawdy za uprzejmym uśmiechem, za starannie dobranymi słowami. Dla Sylwii Baczewskiej świat był skomplikowanym mechanizmem, a ona niestrudzonym badaczem, pragnącym zrozumieć działanie każdej zębatki.