Baj Mariusz

Baj Mariusz, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i zmęczonych dłoniach, często wędrował po krawędziach miast, zbierając opowieści niczym stare monety. Jego plecak, zawsze wypełniony szkicownikami i zapiskami, był świadkiem niezliczonych podróży, a każda zmarszczka na jego twarzy opowiadała inną historię, pełną melancholii i cichej nadziei. Miał w sobie coś z dawnego barda, który mimo upływu lat nie tracił wiary w ludzką dobroć, choć sam często odczuwał ciężar samotności, szukając zagubionych ścieżek. Jego obecność, choć czasem nieśmiała, zawsze pozostawiała po sobie wrażenie głębokiego namysłu, delikatnej mądrości, cichej siły.