Bąk Patrycja

Patrycja Bąk, postać o oczach koloru jesiennych liści, skrywała w sobie niezwykłą wrażliwość, często zatracając się w lekturze starych ksiąg, jej cichej pasji, która nadawała sens dniom, pozwalając na ucieczkę w świat wyobraźni, wolny od codziennych zmartwień. Jej drobna postać, poruszająca się z rzadką gracją, emanowała spokojem, a każde jej słowo, choć ciche, niosło ze sobą mądrość lat przemyśleń. Pomimo pozornej kruchości, Patrycja Bąk posiadała niezłomnego ducha, wewnętrzną siłę objawiającą się w spokojnym uporze, w zdolności do przetrwania przeciwności losu, do odnajdywania piękna w prostych rzeczach, zawsze z niewymuszoną godnością, z cichą nadzieją na lepsze jutro.