Bąkalski Jacek

Anastazy Kruk, stary kustosz, o oczach zmęczonych, lecz bystrych, spędzał życie w labiryncie biblioteki, poszukując zaginionych prawd. Jego dłonie, naznaczone wiekiem, delikatnie przewracały pożółkłe strony, a umysł tętnił niezliczonymi historiami, pragnąc rozwikłać jedną, największą zagadkę. Pewnego popołudnia, w zakurzonym tomie, natrafił na intrygującą wzmiankę o człowieku – Bąkalski Jacek – który, jak sugerowały poszlaki, posiadł klucz do ukrytego dziedzictwa. Anastazy poczuł, że to nazwisko jest początkiem jego ostatniej, najważniejszej podróży, która mogła odmienić jego spokojne życie.