Bąkowski Paweł

Paweł Bąkowski, postać o obliczu naznaczonym zmęczeniem i cieniem dawnych decyzji, często spoglądał w dal, jakby szukał ucieczki od cichych szeptów przeszłości, które uporczywie przypominały o niewypełnionych zobowiązaniach. Jego dłonie, choć silne, rzadko sięgały po to, co należne innym, a serce, choć niepozbawione wrażliwości, otoczone było murem obojętności, zbudowanym z obietnic, które nigdy nie ujrzały światła spełnienia. W jego oczach, niczym w starym zwierciadle, odbijał się cień dawnych wyborów, pozostawiających po sobie puste miejsca i wrażenie nieodwracalnej straty, a jego milczenie skrywało głęboki, wewnętrzny niepokój.