Balczerowski Artur

Balczerowski Artur, postać o oczach pełnych dawnych historii, często siadywał w kawiarni, gładząc wytarty tom poezji, a jego wzrok błądził po ulicy, obserwując miejski zgiełk. Nosił zawsze sprany, lecz elegancki tweedowy płaszcz, będący świadkiem minionych lat, cichych rozmyślań, niczym wierny druh w samotnych wędrówkach. Jego obecność, choć dyskretna, wypełniała przestrzeń subtelną aurą melancholii, a także głębokiego spokoju, intrygując nielicznych, którzy na niego spojrzeli, nieświadomi głębi jego duszy, pełnej niewypowiedzianych myśli.