Baranek Magdalena

Pani Eleonora, o włosach koloru siwizny księżyca, często widywana była na rynku, zawsze z tą samą, starą, plecioną torbą, której zawartość pozostawała tajemnicą, wzbudzając żywą ciekawość okolicznych mieszkańców. Jej oczy, głębokie jak studnie, zdawały się widzieć więcej niż inni, a jej cichy, niemal szeptany głos, nierzadko niósł w sobie echa dawnych opowieści, legend, mądrości, które Baranek Magdalena, młoda i ambitna historyczka, gorliwie spisywała, próbując uchwycić ulotność minionego czasu, zanim na zawsze zniknie w odmętach lokalnego zapomnienia, stając się jedynie cieniem wspomnień.