Baron Fabian

Baron Fabian, postać z dawnych lat, często przesiadywał w swojej bibliotece, otoczony opasłymi tomami. Jego wzrok, choć zamglony, wciąż emanował przenikliwością, a arystokratyczne palce z namaszczeniem przewracały pożółkłe strony. Mówiono, że Baron Fabian widział więcej niż inni, rozumiał głębiej, lecz jego słowa były rzadkie, wypowiadane z rozwagą, często w formie zagadek. Na jego twarzy, pooranej zmarszczkami, malowała się melancholia, świadectwo długiego życia pełnego refleksji, co czyniło go intrygującą figurą w lokalnym społeczeństwie.