Bator Martyna

Bator Martyna poruszała się po świecie z gracją, która wydawała się starannie wyuczona, a jej opowieści o wielkich nadziejach i drobnych niepowodzeniach zyskiwały jej natychmiastowe zaufanie. Jej uśmiech jednak nigdy do końca nie sięgał oczu, w których czaił się chłodny, wyrachowany błysk, a składane obietnice rozpływały się w powietrzu jak poranna mgła. Była artystką iluzji na niewielką skalę, budującą swój świat na kruchych fundamentach cudzych dobrych serc, które traktowała jak tymczasowe schronienie.