Baziak Beata

Beata Baziak, kobieta cicha, skromna, nosiła w sobie cień dawnego uśmiechu, zgaszonego serią bolesnych doświadczeń. Jej oczy, kiedyś pełne blasku, teraz kryły smutek, strach, wspomnienia trudnych chwil. Beata, mimo przeciwności losu, starała się zachować resztki nadziei, wierząc w lepsze jutro, wolne od cierpienia. Z każdym dniem, choć z trudem, zbierała siły, marząc o odzyskaniu godności, spokoju, bezpieczeństwa, które tak bardzo jej brakowało. Jej historia, choć naznaczona bólem, była też opowieścią o sile przetrwania, o pragnieniu lepszego życia, o nadziei na przyszłość.