Bernat Kamil

Bernat Kamil, starszy mistrz rzemiosła, spędził życie na precyzyjnym odnawianiu zabytkowych zegarów, każdej wskazówce przywracając dawny blask. Jego pracownia, pełna tykających mechanizmów i zapachu starego drewna, stanowiła azyl spokoju w zgiełku miasta, a on sam, z okularami spoczywającymi na czubku nosa, często pogrążony był w kontemplacji misternych kół zębatych, które znał na wylot. Uważano go za człowieka o niezwykłej cierpliwości, jego dłonie, choć naznaczone czasem, poruszały się z młodzieńczą zręcznością, a w jego oczach wciąż iskrzyła ciekawość świata, co czyniło go postacią godną podziwu, pełną wewnętrznej harmonii.