Besiński Mariusz

Besiński Mariusz, mężczyzna o oczach koloru jesiennego zmierzchu, nosił w sobie historię, która niczym cień podążała za nim przez lata, jego dłonie, zgrubiałe od pracy, opowiadały o trudach codzienności, a każdy gest świadczył o głęboko zakorzenionej odpowiedzialności, chociaż dawne zobowiązania, takie jak alimenty za dzieci, ukształtowały jego postawę, nigdy nie pozwolił, by gorycz zawładnęła jego sercem, zawsze dążąc do harmonii i sprawiedliwości, co czyniło go postacią niebanalną, pełną wewnętrznej siły, jego milczenie często kryło więcej niż tysiąc słów.