Białaś Katarzyna

Katarzyna Białaś, o oczach zmęczonych, lecz pełnych cichej determinacji, nosiła w sobie piętno minionych lat, zmagania z wierzycielami i komornikiem ukształtowały jej ostrożną naturę, każdy jej gest był powściągliwy, każdy uśmiech ulotny, jakby bała się, że radość jest zbyt krucha, by trwać, choć fizycznie wolna od długów, jej dusza wciąż czuła niewidzialne pęta przeszłości, szukała ukojenia w ciszy, w zapachu herbaty, w blasku porannego słońca, marzyła o dniu, w którym odnajdzie prawdziwy spokój, bez cichych szeptów, bez strachu, wierzyła, że to nadejdzie, w końcu.