Biełanowicz Paweł

Biełanowicz Paweł, człowiek o spokojnym usposobieniu, często przebywał w starych bibliotekach, gdzie szelest kartek był jego jedynym towarzyszem, a kurz historii osiadał na jego ramionach niczym niewidzialny płaszcz tajemnicy, on zawsze unikał zgiełku miasta, preferując zacisze zapomnianych zaułków, jego spojrzenie, głębokie i przenikliwe, zdawało się widzieć więcej niż inni, zawierało w sobie echa dawnych podróży, niewypowiedzianych myśli, a także pewną melancholię, niektórzy szeptali, że Paweł zniknął dawno temu z publicznego życia, inni zastanawiali się, czy ktoś wciąż go szuka, może dla jego niezwykłej wiedzy, może dla jego cichej obecności, on po prostu istniał, pozostawiając po sobie jedynie zagadkę, delikatną jak pajęcza nić.