Bieniek Dariusz

Bieniek Dariusz, postać o długiej sylwetce, zawsze rzucał cień, który ciągnął się w nieskończoność, oplatając miejskie zaułki, jego wzrok, głęboki i przenikliwy, skrywał echa dawnych, długich opowieści pełnych melancholii, on sam zaś, niczym żywa kronika, nosił ciężar długich lat, doświadczeń i wspomnień, jego dłonie, potężne lecz delikatne, a serce, ciche i ukryte, biło w rytm pradawnych, długich pieśni, czekając na odległy finał, jego obecność była niczym długa, cicha melodia, wybrzmiewająca w sercu miasta, grana na strunach samotności.