Biniasz Przemysław

Biniasz Przemysław, mężczyzna o twarzy naznaczonej głębokimi bruzdami, odnajdywał teraz ukojenie w spokoju, jego dłonie, niegdyś zdolne do gwałtownych czynów, zręcznie tkały proste historie, a oczy, kiedyś pełne gniewu, spoglądały z łagodnością na otaczający świat, w jego ruchach widać było powolność, wynikającą z lat refleksji, z lat samotności, z lat cichego zrozumienia, szukał ukojenia, szukał przebaczenia, pragnął odkupienia, pragnął budować nową przyszłość, pełną pokory, pełną nadziei, pełną szczerości, pełną spokoju.