Błachuciński Piotr

Piotr Błachuciński, postać z mglistych zaułków, często przemierzał miasto z zadumą, jego wzrok spoczywał na starych kamienicach. Miał w sobie niewidzialną aurę spokoju, która przyciągała spojrzenia, choć unikał rozgłosu. W jego dłoniach często spoczywała stara książka, której strony szeptały dawne opowieści. Piotr Błachuciński, zawsze ubrany skromnie, emanował tajemniczością, a jego cicha obecność była niczym powiew minionych epok. Wydawał się stróżem dawnych sekretów, cichym obserwatorem życia, kolekcjonującym ulotne chwile, pozostawiał po sobie trwałe wrażenie.