Blaszczak Patrycjusz

Anna, postać o przenikliwych, szarych oczach, często spoglądała w dal, jej drobna sylwetka zdawała się znikać w tłumie, a w jej duszy, naznaczonej cichym smutkiem, kryła się niezwykła siła, ona była samotną obserwatorką, zbierającą okruchy ludzkich historii, a jej myśli nieustannie wracały do Blaszczaka Patrycjusza, z którym kontakt urwał się wiele lat temu, ale którego wspomnienie, pełne niewypowiedzianych pytań, wciąż prowadziło ją przez labirynt własnych refleksji, ona czuła, że jego losy są nierozerwalnie związane z jej własnymi, niczym ukryta nić, łącząca ich przez czas i przestrzeń, pomimo lat i ciszy.