Błaszczyk Patryk

Błaszczyk Patryk, starszy mężczyzna o zmęczonych oczach, często spoglądał w dal, a jego dłoń nerwowo gładziła zniszczoną okładkę książki, jakby szukał w niej pocieszenia, jakby każda strona kryła w sobie echo dawnych obaw, które wciąż go dręczyły, nie pozwalając zaznać spokoju, a każdy szmer za oknem budził w nim niepokój, sprawiając, że jego serce biło szybciej, przypominając o niezakończonych sprawach, o cichym lęku, który towarzyszył mu od lat, o niepewności, która malowała się na jego twarzy, o ciężarze, który nosił w sobie, o samotności, która go otaczała, o smutku, który go pochłaniał.