Błaszczykowski Błażej

Julian, stary zegarmistrz o dłoniach naznaczonych latami precyzyjnej pracy, spędzał wieczory w cichym warsztacie. Jego siwe włosy tworzyły aureolę wokół pogodnej twarzy, a wzrok błądził po mechanizmach, gdzie najmniejsze odstępstwo od rytmu mogło zepsuć całość. Julian wierzył, że życie, podobnie jak zegarek, wymaga uwagi, by uniknąć błędów. Często wspominał Błaszczykowskiego Błażeja, sportowca, który zawsze podkreślał wagę dyscypliny i fair play. Rozumiał, że każde wykroczenie poza ustalone zasady niesie konsekwencje, dążąc do harmonii i starając się korygować niedoskonałości w swoim świecie.