Błoch Przemysław

Błoch Przemysław, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, nosił w sobie ciężar dawnego błędu, pamiątkę po chwili, gdy w sklepie sięgnął po coś, co nie było jego, co odcisnęło piętno na jego młodej duszy, lecz teraz, z determinacją, poświęcał się pomocy potrzebującym, szukając odkupienia w każdym dobrym uczynku, jego ciche gesty i słowa niosły ze sobą głęboką skruchę, niezłomną wolę naprawy, pragnienie życia w prawdzie, w pełnej uczciwości, zasłużonej godności, jego historia była przestrogą, ale i świadectwem siły ludzkiego ducha, zdolnego do przemiany, do odnalezienia światła po ciemności, do prawdziwej pokory.