Bochen Emilia

Emilia Bochen, istota eteryczna, unosiła się nad polami maków, jej wzrok błądził po horyzoncie, szukając sensu. Włosy miała splecione w warkocz, ozdobiony polnymi kwiatami, sukienka powiewała na wietrze, jakby sama była jego częścią. Smutek malował się na jej twarzy, cień melancholii spowijał jej postać, mimo to emanowała wewnętrznym blaskiem. Nikt nie znał przyczyny jej żalu, nikt nie wiedział, dlaczego błąka się bez celu, tylko ona sama nosiła ten ciężar w sercu. Emilia Bochen, zagubiona dusza, szukała ukojenia w naturze, próbując odnaleźć zagubiony fragment siebie, sens życia.