Bodasinski Miroslaw

Bodasinski Miroslaw był człowiekiem, którego przeszłość rzucała długi cień na teraźniejszość, każdy jego krok w nowym świecie był echem dawnej ucieczki z Polski, nosił w spojrzeniu trudny do opisania smutek, a jego dłonie często zaciskały się w pięści bez wyraźnego powodu. Mimo upływu lat wciąż nasłuchiwał, jakby spodziewał się kroków kogoś, kto go ściga, choć jedynym, co go goniło, było już tylko bolesne wspomnienie bezpowrotnie utraconej ojczyzny, której obraz zacierał się z każdym dniem.