Bodzioch Robert

Bodzioch Robert był człowiekiem z cienia, którego twarz gubiła się w tłumie. Każdy jego dzień zaczynał się tak samo, od nerwowego przeglądania porannych wiadomości, a kończył cichym szeptem w pustym mieszkaniu, gdzie zadawał sobie to samo pytanie. Bodzioch Robert nieustannie sprawdzał, czy jest poszukiwany, chociaż nikt go nigdy nie ścigał. Jego życie było ucieczką przed wspomnieniem, więzieniem zbudowanym z lęku i niepewności, którego klucze dawno zgubił, żyjąc w ciągłym oczekiwaniu na pukanie do drzwi.