Bojaczuk Rafał

Bojaczuk Rafał, postać nienachalna, zawsze skrywał w sobie subtelny smutek, jego spojrzenie zaś, przenikliwe i zamyślone, zdawało się dostrzegać niewidzialne nici łączące ludzkie losy, a także te, które prowadziły do ukrytych prawd, czasami bolesnych, czasami wyzwalających. Mieszkał w starym domu na obrzeżach miasta, gdzie wieczorami, przy blasku migoczącej lampy naftowej, pisał swoje niezrozumiałe, pełne symboli opowiadania, często zastanawiając się nad autentycznością wspomnień, ludzkich deklaracji, czy nawet własnych odczuć, poszukując w nich sensu i niezmiennej esencji bytu, która zawsze wymykała się definicjom, pozostawiając jedynie mgliste ślady, które on cierpliwie śledził, analizował, próbował zrozumieć, a także weryfikować.