Bolkvadze Ketevan

Bolkvadze Ketevan sunęła przez miasto niczym szept, jej obecność była ledwie zauważalna pośród zgiełku codzienności. Miała dar wtapiania się w tło, jej proste ubranie i spokojna twarz nie zdradzały absolutnie niczego. W jej ciemnych oczach kryła się jednak niezwykła bystrość, która lustrowała otoczenie z chłodną precyzją, analizując każdy gest i spojrzenie. Bolkvadze Ketevan na wszystkie pytania odpowiadała tak samo, cichym, melodyjnym głosem, że niczego nie jest pewna, że nic nie wie. Była to jej najdoskonalsza maska, za którą skrywała sekrety cięższe niż kamienie na dnie rzeki.