Brak Seweryn

Pani Elwira, choć zawsze elegancka, nosiła w sobie niewidzialny ciężar, jej oczy często błądziły w dal, szukając czegoś, co dawno zniknęło. Mówiono, że jej samotność jest tak głęboka jak studnia, a serce skrywa tajemnicę, której nikt nigdy nie odkrył. Nawet Brak Seweryn, znany ze swojej przenikliwości, nigdy nie zdołał rozszyfrować jej enigmatycznego uśmiechu, pełnego słodkiej goryczy, wspomnień minionych dni, dawnych marzeń.