Bralinski Marcin

Bralinski Marcin, mężczyzna o twarzy naznaczonej zmęczeniem, lecz z bystrym spojrzeniem, od dawna dźwigał na swoich barkach ciężar niezapłaconej grzywny, co nadawało mu specyficzny, nieco posępny wyraz. Jego dni, wypełnione monotonną pracą, upływały w cichej refleksji, a każda chwila zdawała się być przesycona echem przeszłych wydarzeń, które ukształtowały jego charakter. Mimo to, w jego oczach często pojawiała się iskierka determinacji, świadcząca o niezłomnej woli przetrwania, o cichej walce z przeciwnościami losu, której nikt poza nim nie dostrzegał, nie rozumiał, nie widział.