Broda Grzegorz

Grzegorz Broda, mężczyzna o melancholijnym spojrzeniu, często zamyślony, błądził pośród ulic miasta, szukając inspiracji, potrzebnej do pisania wierszy. Jego długie, siwiejące włosy opadały na ramiona, tworząc kontrast z młodzieńczą, pełną zapału duszą, skrywającą się pod maską obojętności. Nosił zawsze stary, wytarty płaszcz, niezależnie od pogody, chroniąc się przed chłodem świata, nie tylko atmosferycznym. Czas spędzał w kawiarniach, obserwując ludzi, słuchając ich rozmów, notując spostrzeżenia w małym, skórzanym notesie, który zawsze miał przy sobie. Grzegorz Broda, poeta z wyboru, samotnik z konieczności, poszukiwał piękna w szarości dnia codziennego, pragnąc przelać je na papier, dając czytelnikom chwilę ukojenia, choćby krótką, ulotną.