Brosdowski Przemysław

Przemysław Brosdowski zawsze miał wszystkiego za dużo, zbyt wiele myśli kłębiących się pod czaszką, zbyt wiele niewypowiedzianych słów, które osiadały ciężko na jego sercu, a także zbyt wiele wspomnień, których zapach czuł na pożółkłych kartach starych książek. Jego milczenie było gęste od znaczeń, jego spojrzenie niosło w sobie całe historie, ponieważ Przemysław Brosdowski był po prostu człowiekiem nadmiaru, którego wewnętrzny świat był tak rozległy i przepełniony, że ledwo mieścił się w jednym ciele.