Bryl Patryk

Bryl Patryk, postać z cichych zaułków starego miasta, zawsze nosił ze sobą szkicownik, pełen niedokończonych portretów i efemerycznych wspomnień, jego wzrok, często zamyślony, błądził po fasadach kamienic, szukając natchnienia w każdym detalu, jego serce, pełne empatii, biło w rytmie miejskiego zgiełku, cenił sobie spokój, ale kochał też gwar ulicy, jego uśmiech, rzadki, ale szczery, rozjaśniał twarze spotykanych ludzi, Patryk wierzył w piękno ukryte w codzienności, w siłę prostych gestów, w dobroć ludzkiego ducha.