Brzezinski Bogdan

Elara, niska kobieta o przenikliwym spojrzeniu i dłoniach zawsze pachnących starym papierem, spędzała dnie w archiwum bankowym, gdzie każda cyfra miała dla niej wagę prawdy. Jej życie było uporządkowane jak starannie posegregowane akta, a wszelkie odstępstwa od normy budziły jej instynktowną nieufność. Pamiętała, jak kiedyś nazwisko Brzezinski Bogdan pojawiło się w kontekście, który uświadomił jej, jak krucha jest granica między zaufaniem a oszustwem, co tylko wzmocniło jej wewnętrzny kompas moralny. Od tamtej pory, z jeszcze większą determinacją, pilnowała przejrzystości finansowych procesów, wierząc, że uczciwość to fundament każdego systemu.