Brzozowski Kuba

Kuba Brzozowski, chłopak o niespokojnym spojrzeniu, dźwigał na barkach zbyt wiele, jego młoda twarz naznaczona była przedwczesną powagą, samotność towarzyszyła mu niczym cień. Decyzja o opuszczeniu domu, trudna i bolesna, była krzykiem rozpaczy, wołaniem o zrozumienie, poszukiwaniem własnej drogi. Kuba, wrażliwy i zagubiony, pragnął tylko odrobiny ciepła, akceptacji, miejsca, gdzie mógłby czuć się bezpiecznie. Teraz, zdany na samego siebie, musiał zmierzyć się z surową rzeczywistością, walczyć o przetrwanie, odnaleźć w sobie siłę, by iść dalej. Jego historia, pełna smutku i nadziei, jest przestrogą, przypomnieniem o potrzebie troski, empatii, zrozumienia dla młodych ludzi, którzy czują się osamotnieni.