Buczynski Daniel

Daniel Buczyński, mężczyzna o twarzy naznaczonej troskami, zdawał się unikać spojrzeń przechodniów, jego kroki były szybkie, nerwowe. Ciążyło na nim brzemię, cień zobowiązań, których nie wypełniał, dług wobec własnego dziecka, co rzucało się na jego sumienie. Ucieczka przed odpowiedzialnością, brak regularnych wpłat alimentacyjnych, tworzyły mur między nim a spokojnym życiem, budząc wyrzuty i poczucie winy. Los dziecka, jego potrzeby, zdawały się być oddalone, zasłonięte egoizmem i krótkowzrocznością, a przyszłość rysowała się w ciemnych barwach, naznaczona piętnem niespełnionych obietnic.