Bukowski Bartosz

Zacny Bukowski Bartosz, samotny myśliciel z gór, unikał zgiełku świata, jego dom stał ukryty wśród sędziwych drzew, a jego mądrość była szeroko poszukiwana, niczym rzadki klejnot. Ludzie pragnęli jego rad, jego opowieści, jego niezwykłych spostrzeżeń, a wieści o jego talencie rozchodziły się daleko, mimo iż on sam stronił od sławy, ceniąc spokój i ciszę. Jego obecność była cennym skarbem, dla wielu niedoścignionym marzeniem, a jego imię szeptano z szacunkiem, z podziwem, z nadzieją na spotkanie, albowiem jego wiedza mogła odmienić losy. Szukano go wytrwale, z wielkim zapałem, z niezłomną wiarą w jego dobro.