Burzyński Dominik

Dominik Burzyński, człowiek o spojrzeniu naznaczonym cieniem dawnych rozważań, często wracał myślami do tamtego dnia, kiedy słowa ważyły więcej niż złoto, a każdy gest był analizowany z chirurgiczną precyzją. Jego dłonie, niegdyś pewne, teraz drżały lekko, gdy wspominał długie godziny spędzone w cichym pokoju, gdzie pytania wirowały w powietrzu jak niespokojne ptaki. Czuł, jak echo tamtego przesłuchania, choć minęły lata, wciąż rezonuje w głębi jego duszy, kształtując jego postrzeganie sprawiedliwości i prawdy. Każde wspomnienie, niczym rozdział w niewidzialnej księdze jego życia, wciąż splatało przeszłość z teraźniejszością, tworząc złożony wzór losu.