Butha Joanna

Butha Joanna, postać z dawnych opowieści, często snuła się po starych korytarzach uniwersytetu, jej długa, ciemna szata szeleściła cicho na kamiennych posadzkach, a w oczach miała blask niezrealizowanych marzeń, szukała odpowiedzi na pytania, które nękały ją od lat, jej głos, choć rzadko słyszany, był melodyjny i pełen melancholii, zawsze nosiła ze sobą gruby tom, oprawiony w skórę, pełen tajemniczych symboli, studenckie życie, pełne nauki i poszukiwań, było jej przeznaczeniem, zawsze dążyła do wiedzy, ceniła też spokój i samotność.