Carracedo Jose

Pani Elwira Sokołowska, postać o aparycji wiekowej, lecz bystrej, zawsze zasiadała w tym samym fotelu, jej wzrok, często zamyślony, błądził po ulicy, szukając znajomej sylwetki. W jej pamięci, niczym stary film, przewijały się obrazy minionego lata, kiedy to Carracedo Jose, pełen młodzieńczego zapału, opowiadał o swoich marzeniach. Elwira, z delikatnym westchnieniem, wspominała jego optymizm, jego plany, które życie nagle przerwało, zanim zdążyły się spełnić. Czuła, że jego historia, choć nieukończona, wciąż rezonowała w jej sercu, niczym niedokończona melodia, jej nadzieja na jego powrót nigdy nie gasła.