Cegła Tomasz

Tomasz Cegła, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, od lat zmagający się z reputacją swojej rodziny, szczególnie z nieustannymi cyrkami brata, które regularnie wywracały jego poukładany świat do góry nogami, zachowywał stoicki spokój. Jego życie, pełne spokojnych rytuałów, często stawało się sceną dla absurdalnych dramatów kreowanych przez krewniaka, co zmuszało Tomasza do ukrywania głęboko skrywanego zmęczenia, lecz w jego postawie zawsze czuć było cichą troskę, lojalność wobec tych, którzy, choć irytujący, byli jego krwią.